Iedere keer opnieuw neem ik me voor om vaker te bloggen....en iedere keer loopt dat weer mis.
Maar ach, dan schrijf ik gewoon wat langere verhaaltjes, hebben jullie weer wat te lezen.
En op mijn beurt vind ik het dan weer leuk als ik zo'n reactie krijg als van Wilma....die in een deuk ligt bij het lezen van de in meer of mindere mate flauwekul die ik afentoe uit mijn digitale pen laat vloeien.
I can call myself lucky that there is no punishment for not following my own good intentions.
I intent to blog more everytime I write a new log.....but everytime it goes wrong again.
But well...I'll write longer stories then, so you can catch up again
.I do like it when I get such great reactions on my blog, like Wilma's one......she rolls over laughing about some of the weird stories that flow out of my digital pen!!!
Als dank voor jullie geduldige wachten krijg je een spannend verhaaltje van me.....beetje ondeugend....beetje sex........
We hebben nu al een paar dagen heel mooi lenteweer, maar vorige week lag er nog sneeuw.
En nét voor die sneeuw viel was er een gure wind....bbbrrrr.
Maar ondanks de gure wind moesten de hondjes er toch even uit natuurlijk.
Tijdens het wandelen viel me een jongeman op die, naar ik dacht, tegen een boom stond te piesen.......met het gezicht naar de verkeerde kant weliswaar.
Er kwam een andere meneer aanlopen met een hond dus ik heb er verder geen aandacht aan besteed.
Een eind verderop zag ik diezelfde man opeens weer.....tussen de bomen, met zijn broek op de knieën .
Ik deed net of ik het niet zag en liep gewoon door.
Hij begon te roepen: "mevrouw, mevrouw....."
Ik draaide me om....veel kon en wilde ik niet zien......en heb em gevraagd of dat dingetje zo klein was door het koude weer, zo zielig....en ben weer doorgelopen.
Zielig toch...met dat gure weer!!!!!!!!
As a thank you for your patience waiting for a new story I'll give you a naugthy story with a little sex in it.......
We have a few beautiful springweather-days now, but last week we even had snow and before that a very cold wind.
But in spite of the cold weather the doggies had to take a walk.
While walking I noticed a young man taking a leak against a tree ( or so I thought)......his face to the wrong site.
Another man came walking by with his dog so I didn't pay him any attention.
A little further down the road I saw the young man again standing behind some trees with his trousers on his knees.
I acted as if I didn't see him and walked on.
he called out for me then: mem, hey mem.......
I turned around....couldn't and wouldn't see anything....and asked him if his thingy was so small due to the cold weather the poor thing....then I walked on.
pathetic, isn't it, in such an icecold weather!!!!!
Verder met het gewone quiltnieuws.
Vorig jaar had ik me bedacht om dit jaar weer mee te doen aan de europese quiltkampioenschappen.
Die zijn toch "pas" in oktober dus tijd genoeg.
Mijn schoonbroer weer gevraagd om een tekening te maken voor het middenstuk en dat heeft hij ook netjes op tijd gedaan.
En heel mooi weer, mag gerust gezegd worden.
En dan bedenk ikzelf wat ik er verder nog bij doe.
Maar toen alles rond was, stoffen besteld en in huis , kreeg ik ineens een quiltersblock.
Niet zo eentje die je moet naaien, maar zo ene in je hoofd, die je zegt om te stoppen met je plan want het wordt toch niets!!!
Ik had me er al bij neergelegd dat de wedstrijd deze keer aan me voorbij zou gaan.
Tot ik, na enkele maanden, ineens weer als door de bliksem getroffen werd!!
Ik weet nu hoe de quilt eruit moet komen te zien.
Ik de wedstrijdvoorwaarden eens doorgelezen, bleek ik veel minder tijd te hebben dan verwacht.
En toch wil ik daarvoor niet extra eenvoudig gaan werken, integendeel...
Ik had eerst een figuur als geheel uit deze stof willen knippen
maar besloot al gauw dat het toch veel leuker was om allemaal kleine veren apart uit te knippen en te plakken.
En het dan later als raw edge vast te appliceren, de Mckenna Ryan-manier dus
Now the normal quiltstories.
Last year I decided to enter the european quiltshampionship 2013.
As they are going to be held in oktober I had more than enough time for it.
I asked my BIL again to draw a centerpiece and he did it in time and very beautiful again!
And I would fill in the rest as usual.
Everything was planned, the fabrics were ordered and had arrived and then I got a quiltersblock.
No, not the one you can sew together, but the one in your head that says:"stop......this won't work..so don't do anything wit this idea".
I decided to pass this year ....
But then at once ( a few months later) lightning struck me.........a new idea, I now know how to go on ( or in fact get started)
I read through the conditions again and found out I had far less time than I expected.
That doesn't mean I'm going to make things easy on myself...in contrary.
I wanted to cut the whole figure out of one piece of fabric but decided I didn't like that.
So I started cutting little pieces of feathers and sticking them on the steam a seam.
It's going to be raw edged appliqued....like Mkenna Ryan works.
Het zijn veel kleine stukjes....heel veel
There are a lot of small pieces....a lot.
En dat geeft weer troep op de vloer natuurlijk
Waar creatief gewerkt wordt vallen spaanders.
Chanty heeft er zich al, met een zielige snuit, bij neergelegd
That gives a lot of junk on the floor again.
Chanty has given up on it and lays down in acceptance with a sad look on her face.
Bij zulk weer is het natuurlijk fijn werken
Such a weather is great for staying home to quilt.
En snel veranderen deze dan ook in
In échte veren...
And soon this ones change into real feathers!!
Aangezien het een wedstrijdquilt betreft kan ik jullie alweer het eindresultaat pas verder in het jaar onthullen.
maar de weg ernaartoe deel ik wel met jullie.
En dan boffen jullie nog.
Mijn huisgenoten weten wél hoe mijn quilt er komt uit te zien, maar de weg ernaartoe houdt voor hen in dat ze enkele weken genoegen moeten nemen met snel klaar maaltijden, half afgemaakte huishoudklussen en leven uit de wasmand wat kleding betreft.
Tja, creativiteit moet je de ruimte geven!!!!!!
Because it's a contest-quilt I can't show you the endresult untill later this year.
But I sure can share the path of making with you.
And you can call yourselfs lucky for this.
the members of my household do get to see the finished quilt first, but the path to make it means for them that they have to settle for fast meals, half finished householdjobs, and living out of the laundrybasket concerning clothing!!!
You have to give time and space to your creativity!!!!!
Eén troost:
Een beetje intelligente quiltster kan nou al zien dat er géén olifant op mijn quilt komt te staan!!!!
For consolation:
A smart quilter can already see I'm not sewing an elephant onto my quilt!!!
Groetjes: fien
